- zecr
- arapça زجر 1.zorlama. 2.eziyet etme.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
zecr — (A.) [ ﺮﺝز ] 1. zorlama. 2. eziyet etme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ZECR — Menetme, engel olma. Nehyetme. * Zorlama, zorla yaptırma. * Önleme. Sıkma. * Kovma. Eziyet etme. * Angarya olarak çalıştırma. * Köpek balığı. * Çağırma. * Sürme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
söyünc — zecr, galize … Çağatay Osmanlı Sözlük
ZÜCUR — (Zecr. C.) Yasak etmeler, mâni olmalar, önlemeler. Zorlamalar. Eziyetler. Kovmalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
zecir — is., cri, esk., Ar. zecr 1) Yaptırmama, yasaklama 2) Zorlama 3) Eziyet etme … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜZDECER — Sakınılması lâzım gelen âkıbet. * Sakındıracak nasihat. Vaz geçirecek, zecr edecek olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZIHAR — İki şey arasında münasebet ve mutabakat meydana getirmek. İki şeyi birbirine mutabık eylemek. Arka arkaya, mukabil kılmak. * Karşılıklı yardımlaşmak. * Fık: Bir kocanın, karısını müebbeden mahremi olan birisinin bakması câiz olmayan bir yerine… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük